Eerste echte werkdagen
18 juli 2018 - Daneș, Roemenië
Hallo,
Hier weer een update vanuit Roemenië.
Zondag
Vandaag ging ik samen met mn gastgezin en de groep uit Zwitserland naar de kerk. Het was tof om daar na een jaar weer te zijn. Het ging over een van de brieven van Paulus. En over de temptations of the devil en over faith.
Na de kerk gingen we thuis met zn allen eten. Onze gastfamilie at dit keer ook met ons. Dit was erg gezellig. Na het eten deed ik een soort spel met een paar jongens uit Zwitserland met een paar glazen en een dop die we tussen de glazen door probeerde te schieten. Het was hilarisch aangezien de dop alle kanten opvloog. We hadden een hoop lol.
'S middags heb ik samen met 4 anderen de meeting voor weduwen voorbereid. Sinds februari is er een groep weduwen die elke maandag samenkomt om activiteiten te doen zoals creatieve activiteiten en andere activiteiten waar ze behoefte aan hebben. Deze meeting is maandagavond.
Na de meeting hebben we de WK finale gekeken en aan het einde daarvan arriveerde nog een groep van MC uit Zwitserland. We hadden daarna met 20 personen diner. Het was een kippenhok maar wel erg gezellig.
Ik merk dat ik steeds meer aansluiting vind bij de groep uit Zwitserland wat heel fijn is. Ik ben steeds meer deel van hun groep. Dit vond ik voor de reis best wel spannend. Ik was benieuwd hoe het zou zijn omdat zij al 10 maanden met elkaar hebben opgetrokken. Maar het gaat prima. Ook voel ik me steeds meer comfortabel wat betreft het praten in het Engels. Ooit wordt ik er nog goed in. ;)
Maandag
Vanochtend hebben we het eerste kinderprogramma gehad, voorbereidt door de mensen uit Zwitserland. Ze begonnen met een soort toneelstuk over de verloren zoon waarbij ze niet spraken en waarbij ze muziek maakte met stokken en flessen. Ondertussen kwamen de kinderen op het geluid af. Daarna hebben we gedanst met de kinderen en spelletjes gedaan zoals "zakdoekje leggen" maar dan met een hoed.
Aan het begin van het programma waren kinderen nog wat terughoudend. Maar naarmate het programma vorderde deden er steeds meer kinderen actief mee en zochten ze meer contact en nabijheid. De groep uit Zwitserland heeft het verhaal verteld van Max Lucado over de stippen en sterren. Het was mooi om te zien hoe gefascineerd de kinderen aan het luisteren waren.
Hierna hebben we samen wat gegeten en gedronken en vervolgens hebben we met vooral de meiden armbanden gevlochten. De jongens waren aan het stoeien en aan het voetballen. Het was mooi om te zien hoeveel plezier de kinderen hadden en ook hoeveel plezier het team had. We hadden een mooie tijd samen.
Dinsdag
Vanochtend hebben we net als gisteren een kinderprogramma gedaan. Weer in hetzelde dorp. Vanmiddag heb ik samen met een paar anderen kleren, brood en water uitgedeeld aan de mensen die eerst op de vuilnisbelt woonden. Het is vanuit de Europese Unie verboden dat mensen daar wonen. Dus nu wonen de mensen ergens in the middle of nowhere in "huisjes" die gebouwd zijn van spullen die ze op de vuilnisbelt hebben gevonden. Ook waren er een paar families die in caravans leefden. Een huis bestaat uit drie kleine kamers en ze wonen er met 2 families in. Het maakte diepe indruk op mij hoe de mensen daar wonen en hoe het kan dat ze wel blij lijken. Ze maken grappen en hebben lol met elkaar. Ook hebben we daar speelgoed uitgedeeld aan de kinderen. En we hadden potjes met voedsel mee voor de kleine kinderen. Binnen no time was er een potje leeg.
De huizen waren moeilijk te bereiken omdat op de wegen er naartoe een spoorlijn was gelegd, waardoor de weg geblokkeerd was. We moesten over allemaal modderige wegen rijden. Zoals onze gastvader zei: it looks like a safari.
Dit waren mijn avonturen van de afgelopen dagen. Ik zal ook weer een paar foto's droppen hier. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin. Tot de volgende blog!
La revedere
Hier weer een update vanuit Roemenië.
Zondag
Vandaag ging ik samen met mn gastgezin en de groep uit Zwitserland naar de kerk. Het was tof om daar na een jaar weer te zijn. Het ging over een van de brieven van Paulus. En over de temptations of the devil en over faith.
Na de kerk gingen we thuis met zn allen eten. Onze gastfamilie at dit keer ook met ons. Dit was erg gezellig. Na het eten deed ik een soort spel met een paar jongens uit Zwitserland met een paar glazen en een dop die we tussen de glazen door probeerde te schieten. Het was hilarisch aangezien de dop alle kanten opvloog. We hadden een hoop lol.
'S middags heb ik samen met 4 anderen de meeting voor weduwen voorbereid. Sinds februari is er een groep weduwen die elke maandag samenkomt om activiteiten te doen zoals creatieve activiteiten en andere activiteiten waar ze behoefte aan hebben. Deze meeting is maandagavond.
Na de meeting hebben we de WK finale gekeken en aan het einde daarvan arriveerde nog een groep van MC uit Zwitserland. We hadden daarna met 20 personen diner. Het was een kippenhok maar wel erg gezellig.
Ik merk dat ik steeds meer aansluiting vind bij de groep uit Zwitserland wat heel fijn is. Ik ben steeds meer deel van hun groep. Dit vond ik voor de reis best wel spannend. Ik was benieuwd hoe het zou zijn omdat zij al 10 maanden met elkaar hebben opgetrokken. Maar het gaat prima. Ook voel ik me steeds meer comfortabel wat betreft het praten in het Engels. Ooit wordt ik er nog goed in. ;)
Maandag
Vanochtend hebben we het eerste kinderprogramma gehad, voorbereidt door de mensen uit Zwitserland. Ze begonnen met een soort toneelstuk over de verloren zoon waarbij ze niet spraken en waarbij ze muziek maakte met stokken en flessen. Ondertussen kwamen de kinderen op het geluid af. Daarna hebben we gedanst met de kinderen en spelletjes gedaan zoals "zakdoekje leggen" maar dan met een hoed.
Aan het begin van het programma waren kinderen nog wat terughoudend. Maar naarmate het programma vorderde deden er steeds meer kinderen actief mee en zochten ze meer contact en nabijheid. De groep uit Zwitserland heeft het verhaal verteld van Max Lucado over de stippen en sterren. Het was mooi om te zien hoe gefascineerd de kinderen aan het luisteren waren.
Hierna hebben we samen wat gegeten en gedronken en vervolgens hebben we met vooral de meiden armbanden gevlochten. De jongens waren aan het stoeien en aan het voetballen. Het was mooi om te zien hoeveel plezier de kinderen hadden en ook hoeveel plezier het team had. We hadden een mooie tijd samen.
Dinsdag
Vanochtend hebben we net als gisteren een kinderprogramma gedaan. Weer in hetzelde dorp. Vanmiddag heb ik samen met een paar anderen kleren, brood en water uitgedeeld aan de mensen die eerst op de vuilnisbelt woonden. Het is vanuit de Europese Unie verboden dat mensen daar wonen. Dus nu wonen de mensen ergens in the middle of nowhere in "huisjes" die gebouwd zijn van spullen die ze op de vuilnisbelt hebben gevonden. Ook waren er een paar families die in caravans leefden. Een huis bestaat uit drie kleine kamers en ze wonen er met 2 families in. Het maakte diepe indruk op mij hoe de mensen daar wonen en hoe het kan dat ze wel blij lijken. Ze maken grappen en hebben lol met elkaar. Ook hebben we daar speelgoed uitgedeeld aan de kinderen. En we hadden potjes met voedsel mee voor de kleine kinderen. Binnen no time was er een potje leeg.
De huizen waren moeilijk te bereiken omdat op de wegen er naartoe een spoorlijn was gelegd, waardoor de weg geblokkeerd was. We moesten over allemaal modderige wegen rijden. Zoals onze gastvader zei: it looks like a safari.
Dit waren mijn avonturen van de afgelopen dagen. Ik zal ook weer een paar foto's droppen hier. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin. Tot de volgende blog!
La revedere
Liefs!
Xxxx Dini